خرید بازی Sonic The Hedgehog PS3 پلی استیشن 3

معرفی بازی Sonic The Hedgehog PS3

بازی Sonic the Hedgehog، که معمولاً با نام Sonic '06 شناخته می‌شود، یک بازی پلتفرمر در سال ۲۰۰۶ است که توسط Sonic Team توسعه داده شده و توسط Sega منتشر شده است. این بازی که به عنوان یک ریبوت نرم برای مجموعه بازی‌های Sonic برای کنسول‌های بازی ویدیویی نسل هفتم در نظر گرفته شده است، بازیکنان کنترل Sonic، Shadow و شخصیت جدید Silver را در کنار چندین شخصیت فرعی، در سه خط داستانی در هم تنیده بر عهده دارند و به صورت جداگانه رمز و راز یک شیطان باستانی که توسط دکتر Eggman در شهر Soleanna دنبال می‌شود را کشف می‌کنند.از بازی های جذاب این سبک میتوان به Sonic Unleashed PS3 و بازی Madagascar 3 PS3 اشاره کرد.

بعضی چیزها باید در گذشته بماند. فقط نگاهی به فیلم دوک های هازارد بیندازید. همین امر در مورد فرنچایزهای بازی های ویدیویی نیز صدق می کند. برخی از آنها باید در جای خود باقی بمانند و به گیمرها اجازه دهند که اوضاع را به یاد بیاورند. چنین موردی در مورد Sonic the Hedgehog وجود دارد. هیچ اشکالی در تلاش برای اختراع مجدد یک فرنچایز قدیمی وجود ندارد - فقط مطمئن شوید که به همان خوبی است، اگر نه بهتر از جایی که شروع شده است.

اما سونیک برای ایکس باکس 360 مسیر مخالف را در پیش می گیرد. به جای اینکه بازیکنان را متقاعد کنیم که سونیک مستحق یک شانس دوم است، همه اینها شانس او را برای بازگشت دوباره ای که ارزش به خاطر سپردن دارد را از بین می برد.این یک فاجعه کامل نیست - در واقع چند ایده خوب دارد - اما عوامل متعددی هرگونه امید برای انتقال موفقیت آمیز به نسل بعدی را خراب می کند.

داستان بازی Sonic The Hedgehog پلی استیشن 3

مشکل واقعاً این نیست که داستان زیادی در Sonic The Hedgehog وجود ندارد ... در واقع خیلی زیاد است. طرح این بازی فقط در سراسر نقشه است، اما من سعی می کنم تا جایی که می توانم خلاصه ای را ارائه کنم. نفس عمیق. و در اینجا می رویم.داستان نه با سونیک، بلکه با شاهزاده خانمی به نام الیز (چه کسی واقعاً نباید شاهزاده خانم باشد با توجه به اینکه معلوم می شود مادر و پدرش مرده اند، به این معنی که او باید یک ملکه باشد) که در حال اجرای سالانه است شروع می شود.

تریلر بازی Sonic The Hedgehog ps3

 مراسم در شهر سولینا با این حال، دکتر اگمن شرور پایین می آید و قصد ربودن او را دارد و بیان می کند که به او نیاز دارد تا شعله های فاجعه را روشن کند. اما، قبل از اینکه بتواند نقشه‌اش را اجرا کند، سونیک وارد می‌شود و او را نجات می‌دهد، فقط چند دقیقه بعد او را ربودند. و بنابراین، این چرخه برای بقیه داستان سونیک ادامه خواهد داشت.

در همین حال، Shadow، ظاهراً اکنون برای G.U.N کار می کند. (دقیقا همان سازمانی که مسئول مرگ بهترین دوستش و پنجاه سال حبس اوست) و او برای نجات دوست و مامور همکارش روژ فرستاده می شود. در هرج و مرج متعاقب، آیتمی به نام عصای تاریکی شکسته می‌شود و موجودی مورفوس آزاد می‌شود که خود را مفیلز می‌نامد، که از Shadowاستفاده می‌کند تا شکلی ملموس به خود بگیرد و تقریباً شبیه یک کپی دقیق از Shadow است. فقط با خز خاکستری و چشمان مارمولک مانند سبز. مفیلز نه تنها به Shadow می‌گوید که ده سال پیش با هم آشنا شدند (به هر حال، در زمانی که Shadow هنوز مهر و موم شده بود) و Shadow را به آینده پرتاب می‌کند.

در همین حین هنوز، سیلور را داریم که شخصیت کاملاً جدید در Sonic-verse است. او یک جوجه تیغی سفید از دویست سال آینده است، جایی که جهان توسط هیولایی به نام ابلیس ویران شده است. او و دوستش بلیز (یکی از تنها شخصیت های خوب Sonic The Hedgehog) مدام در تلاش هستند تا ابلیس را شکست دهند، اما از آنجایی که هیولایی جاودانه از شعله های آتش است، هر بار خود را دوباره زنده می کند.

 سپس، مفیلز به آنها نزدیک می شود و به سیلور می گوید که اگر به گذشته برگردد و شخص خاصی را بکشد، ابلیس باعث می شود، کسی که ظاهراً باعث رستاخیز ابلیس می شود. مفلیس به او می گوید که هدف او سونیک جوجه تیغی است. بنابراین، تنها با قدرت تله‌کینتیک خود و زمرد هرج‌ومرج، او به دویست سال گذشته برمی‌گردد تا سونیک را بکشد و آینده را تغییر دهد.

گیم پلی بازی Sonic The Hedgehog پی اس 3

این مایه شرمساری بزرگتر از حد معمول است زیرا مجموعه نویدهای زیادی دارد. انفجار در حلقه ها و محیط های دیوانه با سرعت بالا سرگرم کننده است. برای اثبات بیشتر، کافی است یکی از بازی‌های 16 بیتی اصلی را راه‌اندازی کنید - آن‌ها به همان خوبی بازی می‌کنند که سال‌ها پیش انجام می‌دادند. توسعه دهندگان فقط باید جوهره آن عناوین پیشگام را تقطیر کنند و ظاهر بسته را به روز کنند.

متأسفانه، Sonic the Hedgehog موفق به انجام این کار نمی شود.مطمئناً سعی می‌کند با افزودن شخصیت‌ها و ویژگی‌های جدید مجموعه را به جلو ببرد، اما تنها چیزی را که برای درست کردن کامل نیاز دارد، نادیده می‌گیرد. و این برای دادن حس قدرتمند سرعت به بازیکنان است و به آنها اجازه می دهد هر طور که صلاح می دانند از آن بهره برداری کنند.

اما اینطور نیست. برعکس، با تکه‌هایی از گیم‌پلی که نشان می‌دهد یک بازی واقعی نسل بعدی سونیک چگونه کار می‌کند، دست انداخته است، اما به محض اینکه آنها را نشان می‌دهد، آنها را از بین می‌برد. این اجمالی از امید، کل تجربه را نقطه‌گذاری می‌کند و آن را به یک تجربه واقعاً ناامیدکننده تبدیل می‌کند. در عین حال، بهتر از این است که اصلاً هیچ ویژگی بازخریدی نداشته باشید.
 

 اولین مورد از اینها، توانایی کنترل چندین کاراکتر است. این معمولا ایده خوبی است زیرا تنوع هر تجربه ای را تازه نگه می دارد. در Sonic، بازیکنان فهرستی از شخصیت‌های جهان شناخته شده Sonic را کنترل می‌کنند. این شامل Tails، Shadow و یک پسر جدید به نام Silver است. هر شخصیت دارای توانایی‌ها و کنترل‌های منحصربه‌فردی است که به تنوع چیزها کمک می‌کند.

اما اینجاست که همه چیز به سمت جنوب پیش می رود. صرف نظر از اینکه توسعه‌دهندگان چقدر قصد خوبی در افزودن این ویژگی داشتند، نتیجه به سختی با تلاش‌ها مطابقت دارد. شخصیت‌ها متفاوت رفتار می‌کنند و برخی حتی فصل‌های خاص خود را در خط داستانی دارند، اما هیچ‌کدام از آنها واقعاً برجسته نیستند. فراتر از آن، بسیاری از قدرت های منحصر به فرد آنها تحت تأثیر قرار نمی گیرند.

بازیکن اصلی، سونیک را در نظر بگیرید. او به آرامی شتاب می گیرد و فقط با کمک پدهای سرعت روی زمین شروع به حرکت می کند. اوضاع را بدتر می کند، او را مجبور می کنند تقریباً دائماً متوقف شود. او باید برای مقابله با خطرات محیطی و دشمنان بایستد و برخورد با هر چیزی را فراموش کند زیرا این کار او را به صفر می رساند. حتی بازیکنان اختصاصی خود را در دام یک چرخه بی پایان شروع و توقف می بینند. ظاهرش درست نیست انگار سونیک به اشتباه وارد این بازی شد.
 

 دو شخصیت دیگر کمی بهتر عمل می کنند. Shadow بهتر از Sonic می‌تواند سوار وسایل نقلیه و وسایل انفجاری شود، در حالی که Silver از تله‌کینزی برای حرکت بلوک‌های غول‌پیکر و ساختن پل‌های شکسته استفاده می‌کند. او همچنین می‌تواند موشک‌های دریافتی و شلیک‌های لیزری را هم بزند و آنها را به سمت دشمنان بازگرداند.

از نظر تئوری فوق العاده به نظر می رسد و تا حدی کار می کند، اما بازی ها قبلاً این کار را انجام داده اند. مهمتر از همه، آنها این کار را بهتر انجام داده اند. باز هم، هیچ ایرادی با پیاده سازی عناصر جدید در دنیای سونیک وجود ندارد، فقط شرم آور است که هیچ یک از آنها واقعاً تجربه را بهبود نمی بخشند. در واقع بهتر است محتوای جدید را حذف کنید و روی انتقال دو بعدی به سه بعدی تمرکز کنید.

سپس دنیای مرکز سولینا در Sonic The Hedgehog وجود دارد. در تلاشی دیگر برای تغییر اوضاع، توسعه دهندگان شهری را برای کاوش بازیکنان ساختند. این امکان وجود دارد که به اطراف بدوید، با مردم شهر پرحرف صحبت کنید، و حتی ماموریت های جانبی کوتاه را بپذیرید. این موارد از اسکورت دوشیزگان بدبخت تا یافتن وسایل گم شده را شامل می شود. این یک تغییر سرعت برای مجموعه است، اما نیاز به اصلاح دارد. اکثر ماموریت ها هیچ چیز هیجان انگیزی را در مورد داستان یا دنیای بازی نشان نمی دهند و از نظر گیم پلی نیز هیچ چیز قانع کننده ای اضافه نمی کنند.
 

 مقصر واقعی پشت معضل نسل بعدی سونیک وجود دارد. این یک جانور دو سر است که حتی اگر تمام مشکلات ذکر شده قبلی وجود نداشت، بازی را نابود می کرد. این دوربین و کنترل است. اگر قرار است سرگرم کننده و با ارزش باشد، هر دو جنبه باید در هر بازی کار کنند. همانطور که خدایان بازی آن را می خواهند، در مورد Sonic نیز چنین نیست.

بازیکنان بارها و بارها در Sonic The Hedgehog می میرند وقتی سونیک و دوستانش به اعماق پرتگاه غوطه ور می شوند، به لطف کنترل های بی پاسخ و ساده. در معدود مواردی که کنترل مشکلی ندارد، دوربین ظاهر می شود و گروه را خراب می کند. تلاش می‌کند و نمی‌تواند بهترین دید را از اکشن به بازیکنان بدهد. به لطف زندگی های محدود و ایست های چک پونت دور، مرگ در Sonic می تواند ذهن یک گیمر جوان را تکه تکه کند.

تنها راه مبارزه با این جانور دو سر، تلاش (بسیار سخت) برای یافتن مسیری است که توسعه دهندگان قصد داشتند بازیکنان را طی کنند. واضح به نظر می رسد، شاید حتی کمی احمقانه، اما در Sonic باعث می شود بازیکنان معتقد باشند که می توانند کاوش کنند. بالاخره این یک دنیای سه بعدی است. اما همه اینها فقط یک توهم است.

حتی اگر بازی Sonic The Hedgehog یک کوه را در دوردست نشان دهد، بازیکنان متوجه خواهند شد که برای رسیدن به هر جایی باید یک مسیر خطی و تقریباً دو بعدی را دنبال کنند. این به ویژه در هنگام بازی Sonic صادق است و یک بازیکن می خواهد سرعت ایجاد کند. حتی کوچکترین انحراف منجر به توقف فوری، اگر مرگ زودرس نباشد، می شود.

 از آنجایی که سونیک یک فرنچایز کلاسیک است که من از روزهای جنسیس آن را دوست داشتم، با گیم پلی بازی شروع می کنم، زیرا تمام چیزی که سونیک در مورد آن بود، همین بود. خب خلاصه خرابه کاملا وحشتناک سونیک برای گیم پلی سه بعدی در نظر گرفته نشده بود.از پلتفرم کردن بسیار شناور گرفته تا مبارزات افتضاح با ضرب کردن دکمه، کنترل این بازی بسیار سرگرم کننده یا حتی بازی کردن نیست.

علاوه بر این، Sonic the Hedgehog کاملاً نابخشودنی است، با یک سیستم تشخیص پلتفرم به ظاهر وجود ندارد. پلتفرم کردن باید با نهایت دقت کامل باشد و احساس سرعت توسط کنترل های لغزنده در حین دویدن و پریدن به اطراف خدشه دار می شود. بدتر از آن، با تشخیص پلتفرم بد و پرش، یک سیستم زندگی کلاسیک نیز وجود دارد.

قبل از اینکه متوجه شوید، به طور تصادفی تمام زندگی خود را از دست خواهید داد. در نهایت بسیار خسته کننده است. همچنین، Tails، Shadow و Silver (یک جوجه تیغی تله‌کینتیک جدید) غیر از Sonic قابل پخش هستند. همه آنها به یک اندازه تجربه بازی بدی هستند.تیلز به اطراف پرواز می کند و جعبه های حلقه جعلی را پرتاب می کند.

سرگرم کننده، نه. Shadow بیشتر روی مبارزه متمرکز است و می تواند موتور سیکلت خود را سوار کند که هدف از یک جوجه تیغی فوق سریع بودن را شکست می دهد. سیلور می تواند پرواز کند و با ذهنش کارهایی انجام دهد. هر چقدر هم که هیجان انگیز به نظر می رسد، همه چیز به اندازه این ناهنجاری های بازی یکنواخت است. این بد است. ما آن را دریافتیم، پیش برویم، در حال حاضر!
 

 هنگامی که در حال دویدن نیستید و نمی‌میرید، با صحبت با مردم در یک شهر، ماموریت‌ها را برای مراحل آغاز می‌کنید، که تا کنون به عنوان دروازه شما به هر مرحله یا ماموریت عمل می‌کند. این یک تجربه بسیار خسته کننده در خارج از گیم پلی مرحله، و خسته کننده در داخل بازی مرحله است.غرغرهای افتضاحی را اضافه کنید که نشان دهنده صحبت NPCها با شما هستند، و حتی بدون انجام بازی واقعاً یک بازی غیرقابل تحمل برای خود خواهید داشت. Sonic the Hedgehog از نظر گیم پلی عملکرد خوبی ندارد. باز هم، دلتنگ اکرانی نشوید. این سرگرم کننده نیست.

آیا تا به حال بوسه جوجه تیغی و انسان را دیده اید؟ آره این اتفاق در داستان فیلم Sonic the Hedgehog می افتد. اساسا، سونیک یک شاهزاده خانم را از دست دکتر اگمن (یا روباتنیک) نجات می‌دهد و سپس آنها همدیگر را هوس می‌کنند. بله. برخی مفاهیم پیچیده و/یا بی فایده را به داستان اضافه کنید، و این توضیح کامل طرح سونیک است.

منظورم را در مورد قرار گرفتن در سراسر نقشه ببینید؟ از آنجا بدتر می‌شود، وقتی داستان به شدت به سفر در زمان تکیه می‌کند، ده‌ها تناقض در خط زمانی وجود دارد که باعث می‌شود تعجب کنم که چرا جهان آنها منفجر نشده است! بدتر از آن، شخصیت‌ها بی‌تفاوت هستند و با وجود اینکه داستان سعی می‌کند عمیق باشد و تقریباً هیچ شخصیت واقعی ندارند. سیلور واقعاً جذاب‌ترین مورد از بین همه آنهاست، البته فقط به این دلیل که بازی نیاز به توضیح پیشینه او دارد تا کمی منطقی باشد.

بار دیگر، کل بازی از نظر سبک های گیم پلی در سراسر نقشه قرار دارد. هیچ یک از آنها کار نمی کند، و بازی سعی می کند خود را به یک جک از همه حرفه ها و استاد هیچکدام تبدیل کند. نتیجه نهایی یک بازی است که فراتر از حد تصور است.بیایید با شخصیت ها شروع کنیم. Sonic، Shadow و Silver همگی روش های خاص خود را برای بازی دارند. سونیک بر روی سرعت متمرکز شده است یا باید باشد.

 سونیک  در Sonic The Hedgehog واقعاً کند حرکت می کند، به خصوص در مقایسه با بازی های قبلی، به خصوص بازی های Sonic Adventure. در واقع، جدا از کات سین های CG، تنها زمانی که او حتی به نظر می رسد سریعتر از یک جوجه تیغی معمولی حرکت می کند، در مراحل «دویدن» است. اگر اینها حتی بدتر از قسمت های معمولی نباشند، هوای تازه خوبی خواهند داشت.

بله، او سریع می دود، اما شما تقریباً هیچ کنترلی روی سونیک در این قسمت ها ندارید. می توانید او را به چپ و راست حرکت دهید و او می تواند بپرد، اما همین. شما نمی توانید متوقف شوید، نمی توانید به عقب حرکت کنید، و هیچ کنترلی بر حرکت او ندارید. هک، حتی ضربه زدن هم سرعتش را کم نمی کند! او فقط متوقف نمی شود! این امر زنده ماندن را بسیار سخت می کند، و حتی بدتر از آن با این واقعیت است که وقتی به هوا می پرید، نمی توانید مانند یک بازی castlevania به چپ یا راست حرکت کنید.

زمان، شما فقط خود را به قایقرانی از لبه می فرستید.همونطور که گفتم گیم پلی معمولیش بهتره ولی نه خیلی. حمله خانگی خیلی دقیق نیست و علیرغم اینکه او چقدر کند حرکت می کند، هر چقدر هم که مراقب باشید، همچنان با موانع روبرو خواهید شد و از کنار مسیر خارج خواهید شد.گیم پلی Shadow بیشتر بر روی جنگ و وسایل نقلیه متمرکز است، اما نگران نباشید، در این زمان هیچ تفنگ دستی وجود ندارد. در عوض، بسته به وسیله نقلیه ای که سوار می شود، موشک و مسلسل دریافت می کند. Shadow تعداد زیادی حملات جالب دارد که بسیار جالب به نظر می رسند، و در واقع بسیار دقیق تر از هر چیزی که سونیک در اختیار دارد، او را به یک مورد علاقه شخصی برای استفاده تبدیل می کند.

در حالی که او از بسیاری از ایرادات مشابه سونیک رنج می‌برد، من هنوز هم به نظرم راحت‌تر می‌توانم با او کنار بیایم، البته فقط به این دلیل که داستان جنگی سنگین او شما را مجبور می‌کند آهسته پیش بروید و به شما اجازه می‌دهد وقت خود را صرف کنید و با موانع کنار بیایید.سپس، نقره وجود دارد. او به نوعی یک پشت مختلط است، کندترین از این سه نفر است. گیم پلی او مبتنی بر قدرت های روانی او است که به او اجازه می دهد اشیاء را بلند کند، شناور شود و سکوها را معلق کند. این گیم پلی بیشتر مبتنی بر پازل گاهی اوقات می تواند بازی را به بن بست بکشاند، اما من این واقعیت را دوست دارم که مبارزه از راه دور انجام شود.
 

 سیلور که هیچ راه واقعی برای دفاع از خود ندارد، می‌تواند جعبه‌ها را بردارد، موشک‌ها و اشیاء دیگر را بگیرد و به سمت دشمنانش پرتاب کند. این سرگرم کننده است، اما می تواند آزاردهنده باشد، حمل مهمات مانند آن، زیرا دیدن اینکه به کجا می روید سخت تر می شود.شناور با این حال، در مقایسه با دو مورد دیگر، قابل تحمل تر است.

از بین این سه نفر، یکسری کاراکتر شریک نیز وجود دارد که مجبور می شوید در برخی از مراحل آنها را در برخی از مراحل بازی کنید و متاسفانه اکثر آنها وحشتناک هستند. بند انگشت و روژ می توانند از دیوارها بالا بروند، اما گاهی اوقات گیر می کنند! دم‌ها می‌توانند برای مدت محدودی پرواز کنند، اما در غیر این صورت او فقط به پرتاب بمب‌های حلقه جعلی به سمت دشمنانش محدود می‌شود، که هدف‌گیری آن‌ها سخت است و در هنگام پرتاب به تأخیر می‌افتند.

امگا خوب است، بیشتر قدرت های او یادآور گاما از ماجراجویی اصلی Sonic است. در حالی که شعله افکن او به نوعی ضعیف است، قدرت های دیگر او آن را جبران می کنند. امی کاملاً وحشتناک است. تنها حمله او چکش او است که برد بسیار کوتاهی دارد و زمانی که از آن استفاده می کنید حدود 1 ثانیه تاخیر وجود دارد.

او همچنین می تواند نامرئی شود، که تنها عامل رستگاری اوست، و او یک پرش دوبل واقعاً بلند می کند. خودشه. در نهایت، بلیز وجود دارد که قطعا یکی از بهترین هاست. کنترل او آسان تر است، او حملات خوبی دارد، و واقعاً مایه شرمساری است که شما نمی توانید مثل او بازی کنید.حالا که تمام ایرادات بازی کردن شخصیت‌ها را پشت سر گذاشته‌ایم، بیایید نگاهی بیندازیم که چه اشکالی در سایر موارد وجود دارد. اول از همه، صفحه های بارگیری وجود دارد. صفحه های بارگیری بسیار زیادی وجود دارد. کنسول های قدیمی مبتنی بر سی دی را به خاطر دارید؟ آره، تقریباً به همین بدی است.

برخی از صفحه های بارگیری می توانند تا پنجاه ثانیه دوام بیاورند! و به خاطر داشته باشید که من روی PS3 بازی می‌کنم و مطمئنم که می‌توانست سریع‌تر از این بارگذاری کند. حتی بدتر از مدت زمانی که هر صفحه بارگیری می تواند طول بکشد، تعداد آنها وجود دارد. راستش را بخواهید، به ازای هر پنج دقیقه گیم پلی، تقریباً ده دقیقه صفحه نمایش بارگیری می کنید! خیلی بد است! این ثابت ترین و آزاردهنده ترین چیز در این بازی است.
 

 جدای از یک جنبه دیگر که به زودی به آن خواهم پرداخت.در پایان، بازی Sonic The Hedgehog بسیار پر زرق و برق، بسیار وحشتناک و بسیار خسته کننده است، که باعث می شود فکر کنم آیا SEGA حتی این بازی را به درستی آزمایش کرده است یا خیر. این بیشتر شبیه یک بازی بتا است تا یک محصول نهایی.

گرافیک بازی Sonic The Hedgehog پی اس 3

شما به سادگی می توانید Sonic The Hedgehog را در یک تلویزیون HD واقعی به چشم بیاورید: 1080i پر جنب و جوش تر، واضح تر است و نیاز به فریم بالا ثابت دارد. هر گونه نقص در گرافیک به شدت بزرگ می شود. حتی تصاویر نسل بعدی 360 نمی تواند در برابر آنچه که عناوین انحصاری کنسول PS3 مدیریت می کنند، مقاومت کند و کیفیت 720p آن در کنار 1080i یک بازی واقعی PS3 مبهم و دانه دار است.

وقتی توسعه‌دهندگان کارهای تنبلی مانند پورت‌های 360 بازی‌های PS3 را بدون پیشرفت‌های خاص کنسول انجام می‌دهند، خود را نشان می‌دهد. بازی ها زشت به نظر خواهند رسید. متأسفانه، در حال حاضر، Sonic the Hedgehog بسیار زشت به نظر می رسد، و تنها یک ماه مانده به راه اندازی، بعید به نظر می رسد که بصری در نسخه ی نمایشی TGS2006 تغییر کند. از جنبه مثبت، بازی پر از انواع الکترونیک عالی است که به خوبی روحیه و انگیزه بازی یک عنوان پرسرعت سونیک را بیان می کند.

کمک به ایجاد توهم Sonic the Hedgehog که بازی خوبی است، گرافیک تاری و جلوه‌های بصری بسیار خوبی دارد، اما در کل مدل‌ها همه پایین‌تر هستند. حداقل باعث می‌شود که بتوانید تماشا کنید و چشمانتان درست از جمجمه‌تان آب نشوند.برای جمع بندی، این یکی از بدترین عناوین نسل بعدی است که تا به حال در زندگی ام بازی کرده ام. Sonic the Hedgehog یک بازی پر از ناامیدی و گیم پلی حوصله انگیز است و علاوه بر این، بازی مملو از اشکالات و مشکلات تشخیص/فیزیکی است.
 

 من یک نکته مثبت به آن می دهم: کات سین های CG عالی به نظر می رسند. مثل تماشای یک فیلم پرهزینه پیکسار است. با این حال، همه چیز نمی تواند آنقدر خوب به نظر برسد و بقیه بازی به نوعی ضربه و از دست دادن است. در حالی که پس‌زمینه‌ها و محیط‌ها بسیار زیبا به نظر می‌رسند، اما خود شخصیت‌ها چندان چشمگیر به نظر نمی‌رسند.

صداگذاری و موسیقی بازی Sonic The Hedgehog پی اس تری

این یک یا دو آهنگ دارد که از آن زمان به عنوان پر استفاده ترین آهنگ های AMV تبدیل شده اند. بقیه موسیقی‌ها کاملاً فراموش‌شونده هستند، هیچ‌کدام از آن‌ها به سمت شما نمی‌پرد و موسیقی در شهر معادل آن موسیقی وحشتناک آسانسور است که همیشه در ساختمان اداری محلی می‌شنوید. اما، حداقل قابل تحمل است.

چیزی که برای صداپیشگی بیشتر از چیزی است که بتوانم بگویم. راستش را بخواهید، صداگذاری در بازی های سونیک هرگز خیره کننده نبوده است، اما حداقل در مفاهیم دیگر قابل تحمل است. برخی از شخصیت ها خوب بودند، مانند اگمن، اگرچه او گاهی اوقات کمی از اوج می گیرد. بلیز هم عالی بود، اما باز هم بیشتر حضورش در بازی Sonic The Hedgehog عالی بود.

بقیه بازیگران از تحمل پذیر، مانند Rouge و Shadow، تا کاملاً وحشتناک، مانند Sonic، متغیر هستند. بدترین بخش این است که هیچ گزینه ای برای قرار دادن نسخه اصلی ژاپنی در این بازی وجود ندارد، بنابراین شما در گوش دادن به آن گیر کرده اید، مگر اینکه تصمیم بگیرید (به حق) تلویزیون را بی صدا کنید.
 

 برای اینکه Sonic the Hedgehog قابل تحمل‌تر شود، یک موسیقی متن خوب وجود دارد که از آهنگ‌های تا حدودی جذاب و تأثیرگذار بر مغز تشکیل شده است. آن را قابل پخش تر می کند، اگرچه صداگذاری گاهی قابل قبول است و گاهی آنقدر بد که خوب است. با این حال، دارای برخی بافت های محیطی چشمگیر است.

جمع بندی

نه، ما در اینجا در مورد Genesis کلاسیک صحبت نمی کنیم. این دو بازی حتی با هم مقایسه نمی شوند. ما در مورد نسل بعدی "راه اندازی مجدد" صحبت می کنیم که برای پلی استیشن 3 و ایکس باکس 360 منتشر شد. اوه. چگونه کسی می تواند با اینگونه سونیک را از بین ببرد؟ لطفاً اجازه بدهید توضیح دهم که چرا این بازی یک بازی زشت است که هرگز نباید چهره خود را به دنیا نشان می داد.

یکی دو نکته خوب در بازی Sonic The Hedgehog نمی تواند این زشت را نجات دهد. مایه شرمساری است، زیرا این قطعاً نقطه ضعف است و بازی های سونیک، با وجود اینکه بهتر از این هستند، هنوز واقعاً شکوه از دست رفته خود را به دست نیاورده اند. بیایید فقط دعا کنیم سگا درس خود را یاد بگیرد و دیگر هرگز چنین چیزی را امتحان نکنیم. در اینجا امیدواریم که بازی 2010 بهتر از این بازی باشد.
 

Unlock 'Extras' Menu

Complete either Sonic, Shadow, or Silver's story 100% to unlock the Extras menu on the main menu.

Theme Songs

Last Episode

To Unlock the Last Episode, beat Sonic's Episode, Silver's Episode, and Shadow's Episode.

Unlockable Characters

Meet certain requirements in Sonic's story to unlock Shadow and Silver's stories.

خرید بازی ازفروشگاه ایران بازی سنتر چگونه است؟

خرید بازی از فروشگاه ایران بازی سنتر بسیار آسان است.برای خرید بازی Sonic The Hedgehog PS3 پلی استیشن 3 اطلاعات خود را تکمیل نمایید و ثبت سفارش را انجام دهید.سفارش شما پس از آماده سازی در سریعترین زمان ارسال میگردد.